درباره من
وجدان لقمه ی حلالی است که بر خوانِ هر نویسنده ای پیدا می شود، لیک این سفره ی دل که من اینجا گسترانیده ام، حلال و حرمت هر چه بر آن دست می یازید، بسته است به قدرت هضم معده تان!
خوش گوار شُربـــِ شعر است سرای من و خوش بزمِ نیوشیدن از هزار و یک شب، قصه ی ناگفته ی شهرزاد و شهزاده های ایران زمین!
این همه درک که نمی شود فراخ سینه ی برخی را از خواندنم و سنگ اتهام می شود به تردی خیال این روح!
این اندک که خوانده می شود از زبان نامتجانس من، و ترجمه می شود به هر زبان که گاه خار می شود در جان و دشنه فرو می رود در روان! ... مرا بس است که انگیزه ام قدرت پیدا کند تا نترسم از شکستن هر ناخن در خراش اندیشه های متجاوز!
آموخته ام که هر چه نوشته نمی شود را بنگارم و هر چه خوانده نمی شود بسـُـرایم.
به سرزمین سوزانِ حشایشِ تابو و سبز از شارشِ آفاق ناشناخته ،خوش آمدید.
حشایش: گیاهان خشک
شارش: حرکت پیوسته ی بارهای الکتریکی!
ادامه...
" موقوفه ی حرم "
روی لبهای تو درج است:
این دو موقوفه ی حرم است/
لب گزیدنش حرام
لب نوازیش جرم است/
می شوم زائر حرمت/
غسلم از جنس باران است/
اذن لمسِ بازوانِ تو
جان برهنه مستحب است/
حال من مقیم حرم هستم/
نام تو
اربابِ حاجت است/
چون دخیل عشق توآم
کار تو شفای من است/
بر ضریح لبهایت
نذر بوسه ای کردم/
خنده ام شفا گیرد
بوسه ات ادا شده است/
امیر معصومی/ آمونیاک
18.12.93
" بهار دور است ! "
بهار دور
است
لیک/
خیس بوسه
های تو/
کویر
اندام مرا
سبزکرده
است.
از پنهان
ترین شکاف ها/
که لیز
نوازش است/
تاچشم گیر
ترین
پرچین ها /
که محتاج
وجینِ دندان های توست ،
این مزرعِ
لم یزرع/
با تو بهشت
می شود خدای بوسه های
فصلیِ
بیستون !!!
امیرمعصومی
/ آمونیاک
15.12.93
" فنجان قهوه "
عمر زندگی کوتاهتر از قد توست؛
چرا که از ازل،
بلند قامت تر از جهانی که به تو ارزانی شده است،
خلق شده ای. ورای مرزهای تعریف شده ی جهان مادی!
تو بر جان و جهان خویش حاکمی؛
مگر اینکه بنشینی تا عمر،به بلندای تو برسد و بر
بودنت چیره شود؛
آرزوهایت را چنان پست مدار که چون حسرت، آفت عمرت
شوند، آنها را به قد و قامت خویش ببر که هر چه از حد تو بیرون زند،
کلاهی است که برای سرت گشاد خواهد بود و دید امروز
تو را خواهد گرفت.
***
پ ن :
نزیسته ای زندگی را،
فقط کمی چشیده ای تلخی اش را چون فنجانی قهوه که نمی
پسندیش !
بی آنکه بدانی، با آنچه در فنجان می ماند، فال تو ،
اقبال تو می شود!
امیر معصومی/آمونیاک
28.11.93
" عشق به وقت احتضار "
تقدیم به آنان که روزی عاشقانه نداشتند !
صدای گنگ عقربه
به وقت انتظار /
صدای سوت کتری/
من ام در احتضار/
به زیر سایه ی یک مرد
که تا امروز/
رسانده عاشقی را به استکبار/
تمام روز هوس یک گل رز/
و
دست خالی مردی
به رسم استعمار/
گذشت روز عشق و
من
به انتظار یک بوسه/
تمام شب
در آغوش مردی به استثمار/
برای سال دگر
نقشه ای دارم
به گفته ی اطلاعیه ی ترحیم/
"به استحضار
رسانده به گوش کلیه ی اقشار
اجازه ی قتل او صادر شد/
شما و دسته گلی برای استغفار!" /
استفتاء:
آیا طرح و اجرای چنین مجازاتی بر معشوق
بی وفا، حرمت شرعی دارد؟؟
***
پاسخ: این حکم از مسایل
مستحدثه محسوب نمی شود و پیشینه ی تاریخی دارد. ارجاع شود به فتوای مرجع عالیقدر،
"حافظِ " قرآن به چهارده روایت، حضرت عشق：
" هر آن کسی که در این حلقه
نیست زنده به عشق، بر او نمرده به فِتوای من نماز کنید. "
امیر معصومی/آمونیاک
26.11.93
" خانه عفاف "
خانه ی عفاف داستان مردی است که از تو در تو های این خانه می آید!
همراه مان باشید در :
http://dastanhaye-saiberi.blogsky.com/efef-home
