بهار دور
است
لیک/
خیس بوسه
های تو/
کویر
اندام مرا
سبزکرده
است.
از پنهان
ترین شکاف ها/
که لیز
نوازش است/
تاچشم گیر
ترین
پرچین ها /
که محتاج
وجینِ دندان های توست ،
این مزرعِ
لم یزرع/
با تو بهشت
می شود خدای بوسه های
فصلیِ
بیستون !!!
امیرمعصومی
/ آمونیاک
15.12.93