درباره من
وجدان لقمه ی حلالی است که بر خوانِ هر نویسنده ای پیدا می شود، لیک این سفره ی دل که من اینجا گسترانیده ام، حلال و حرمت هر چه بر آن دست می یازید، بسته است به قدرت هضم معده تان!
خوش گوار شُربـــِ شعر است سرای من و خوش بزمِ نیوشیدن از هزار و یک شب، قصه ی ناگفته ی شهرزاد و شهزاده های ایران زمین!
این همه درک که نمی شود فراخ سینه ی برخی را از خواندنم و سنگ اتهام می شود به تردی خیال این روح!
این اندک که خوانده می شود از زبان نامتجانس من، و ترجمه می شود به هر زبان که گاه خار می شود در جان و دشنه فرو می رود در روان! ... مرا بس است که انگیزه ام قدرت پیدا کند تا نترسم از شکستن هر ناخن در خراش اندیشه های متجاوز!
آموخته ام که هر چه نوشته نمی شود را بنگارم و هر چه خوانده نمی شود بسـُـرایم.
به سرزمین سوزانِ حشایشِ تابو و سبز از شارشِ آفاق ناشناخته ،خوش آمدید.
حشایش: گیاهان خشک
شارش: حرکت پیوسته ی بارهای الکتریکی!
ادامه...
معشوقی آخته!
دوستت دارم
یاخته به یاخته؛
چون معشوقی آخته از
عصر غار نشینی؛
او که سالهای سبز
حیات خویش را
به ترسِ تجدد از
بوسه های تو باخته؛
دوستت دارم
به وفاداریِ تنها گامِتْ باقی مانده در عصر یخبندان/
که به عشق گونه های
رز وشِ تو
زنده ماند/
تا فصل پروانه ها
دوباره به گرده
افشانی خنده های تو
مهربانی را احیا
کند؛
دوستم بدار
به جسارت تک اُوول
جهش یافته در عصر تکنولوژی/
که بی ترس از تعللِ
عقل و عنادِ جاذبه/
مدالِ عشق بازی را
با تولد دوباره ی
آدمی
به گردن ماه
آویخت؛
دوست دار هم باشیم؛
جهانِ بعد از ما
امیدش به سیبی است
که تو برایم از
وسوسه ی این بهشت بچینی؛
کسی چه می داند؟!
چند بار شیطان شدم؟!
چند بار حوا شدی؟!
تا آدم بمانم!!!
***
واژه یاب：
یاخته: سلول
آخته: بیرون کشیده
گامِت: سلول جنسی نر
یا ماده، در گیاهان و جانوران.
أُوول: تخمک
امیر معصومی/
آمونیاک
چهار آذر ماه نود و چهار
