صلح ابدی

رها می کنم تو را
میان هجمه ی ده سرباز پیل تن!
برای دفاع از‎ ‎
هر یاخته ی تنت
که قصد شورش‎ ‎
کند روزی‎!‎
می آیند 
برای بافت کمند گیسویت؛
تا زنجیر کنند
ستون فقرات تو را
به دنده های من؛

ده سرباز دلیر
که نترسند
از حلقه ی پاهای تو
در شکست دوّارِشان
به دور کمر(م)؛

ده سرباز
- ده انگشت-
ده شماره ی معکوس
تا قاب گرفتن صورتت
برای بوسه ای
به رسم صلح ابدی
در تقویمِ
عاشق ترین شاعر جهان.

امیر معصومی/امونیاک

بیست و سه آبان ماه نودو چهار