تدبیر ما بود یا تقدیرمان
این فاصله در جسم
از این قِسْمْ
که من تو را زندگی کنم
آن سان
که عشقت نفس گیر باشد
و
تو
مرا ببوسی
این سان
که
لب های من پینه بسته باشد
از
زخم زبان های مَردُم.
دعا می کنم
تقدیرمان تغییر کند
داغ زنده/گی
بر تن مان
نشان شود:
بر من وارد شو
مرا زیبا/بزی.
امیر معصومی/ آمونیاک
اینستاگرام:
#amir_nh3