عشق کارما ندارد / قسمت اول

صادقانه عرض کنم، هیچ تمایلی برای نوشتن این مطلب نداشتم و دلیل موجه ام، پیچیده شدنِ پای این مطلب با دامنِ اصطلاحات علمی و تخصصیِ بحث " کارما " در نزد اساتید فن بود و بس! ‌چرا که آنچه من می نگارم تابشی از کانون آگاهی بشری است، ‌فارغ از اصول و اصلوب یک مقاله ی علمی! اگر چه از صحت و سلامت تک تک واژگان و عبارت هایم درباره این موضوع،‌ یقین قلبی دارم؛

علی ای حال، چندی پیش با یکی از دوستان که به شدت درگیر بحث بهشت و جهنم و عقوبت اعمال خویش شده بود، به گفتمان نشستیم که شنیدنش برای تان خالی از لطف نیست!‌ چیزی که برای او غصه ی بزرگی بود، برای من قصه ای بیش نیست! اما از شما می خواهم، اگر این داستان که ریشه در شعور کیهانی بشر دارد، برایتان جذابیتی داشت،‌ جزئیات را کامل و در یک روند پژوهشی نزد عالم و عارفی واقعی بیاموزید.
معنای کارما ،‌گفتن ندارد؛‌ اینکه در راستای قانون سوم نیوتن: " هر کنش را واکنشی است که همواره با آن برابر بوده و در جهت خلاف آن قرار دارد. " ... لذا هر فکر و عملی که در جهان رخ دهد، دارای بازتابی است.
- از آنجا که نیت و افکار آدمی نیز شامل این قانون می شود،‌ اجرای این قانون در جهان متافیزیک نیز جاری است؛ این بدان معناست که گفتگوهای ذهنی بشر نیز ایجاد انرژی می کند و در جهان حقیقی و جهان های موازی،‌تاثیر گذار است! –
با درک و پذیرش این باور، حتی افراد مذهبیِ مقید به عرفان اسلامی نیز، به این آیه از قرآن کریم که *هر چه نیکی به انسان می رسد از جانب خداست و هر چه بدی به او می رسد، از جانب خویشتن اوست؛ قانع می شوند که آنچه امروز در بطن این مقاله می خوانند خارج از اصول عقلی نیست!
از لحظه ای که قدرت درک و آگاهی آدمی، فعال می شود،از یک اندیشه ی نیک و خیر خواهانه گرفته تا رفتارهایی ناشی از نفرت و انتقام و کینه جویی، بازتابی در روح و جسم آدمی دارد، که انکار ناپذیر است.
این بازتاب گاه منفی و گاهی مثبت است! و هیچ کس به قدر خود انسان برای قضاوت درباره ی آنچه از عمل خویش، دریافت می کند، عادل نیست.
موضوع حائز اهمیت، این است که بدانیم کارمای یک عمل در طول یک روز به انسان باز می گردد که اگر چنین نشد،شخص وارد زنجیره ای از بازتاب اعمال ش شده است!
اگر امروز شرّ و بدی از شما سر زد که به روح جهان یا جهانیان و نیز به جان و مالی، رنج و خسارت وارد شد، اما شما تا پایان آن روز،‌ به خیر و خوشی و شادکامی، سر بر بالین نهادید،‌ بدانید که زنجیره ی اعمال شما، مملو از بازتاب های تسویه نشده است! چون بنابر قانون جهان آفرینش، همان میزان از درد و رنجی که به محیط و افراد پیرامون خویش وارد نموده اید، باید همان قدر متحمل درد شوید تا روح و جسمتان از عقوبت در امان بماند! که اگر چنین نشد، کارمای منفیِ عمل شما ذخیره می شود زیرا قبلا خواسته یا ناخواسته مرتکب عملی شده اید که هنوز، کارمای منفی آن با شما تسویه نشده است!
- کارما قابلیت تبدیل دارد، به این معنا که میزان انرژی ناشی از عمل شما ثابت است اما شکل بروز آن متفاوت خواهد بود. به طور مثال شاید شما دل عزیزی را بشکنید،‌ توقع نداشته باشید او هم دل شما را بشکند تا بی حساب شوید! امکان دارد شما در جایی دیگر، به شکل غافلگیرانه ای از شخص یا موقعیتی که توقعش را ندارید،‌ با آن درد و رنج، مواجه شوید. -
در کارمای ذخیره، دو نوع بازتاب را شاهد خواهید بود؛‌ اگر زنجیره ی کارمای شما کوتاه باشد؛
( کارماهای منفی زیادی نداشته باشید و به طور مستمر مرتکب شرّ نشده باشید. ) در فاصله ی کوتاهی با عقوبت عمل خویش مواجه می شوید، اما از آنجا که کائنات بیکار ننشسته اند و صرفا مراقب شما نیستند،‌ گاهی چند کارما، با هم جمع شده و در یک سانحه یا حادثه ی بزرگ تری، به شما برگردانده خواهد شد!
به همین دلیل است که صبوری پیشه کردن بر رنج ها و بیماری ها و مصیبت ها،‌ توصیه می شود! زیرا گذر از جهنم این جهان، بسی راحت تر است!
اگر این زنجیره طولانی باشد!!! ... و ... عمر آدمی به تسویه حساب در این جهان کفاف ندهد، اینجاست که وارد مبحث پیچیده ای از زندگی روحانی انسان می شویم! همان چالش عظیم ِ کارمای تقدیری !
این موضوع را، همین جا کنار ذهن تان نگه دارید تا بعد! چون بعید می دانم در این مقال بگنجد!‌

الان می خواهم در باره ی این موضوع بنویسم که : ** همانا، نیکی ها، بدی ها را می برد.
این یکی از امید بخش ترین آیات کتاب مقدس مسلمانان، قرآن کریم، است که تناسب به جایی با بحث امروز ما دارد:
اعمال نیک، کارماهای مثبت دارند؛ لذا سبب تخفیف در بازخورد کارماهای منفی می شوند؛‌ روزهایی که بلا از کنار گوشتان می گذرد، لحظه هایی که به شکل اعجاب انگیزی مرگ از کنارتان بی تفاوت عبور می کند و شما برای یک فرصت دوباره، خداوند را شکر می کنید،‌ ناشی از عملکرد کارماهای مثبت شماست!
این سوال که جمع کارمای مثبت انسان های نیکوکار چه می شود، بر می گردد به مبحث زندگی پس از مرگ و همان بحث کارماهای تقدیری!
اجازه دهید ادامه ی این مطلب را به نوبت دیگری واگذاریم، اینکه آیا به راستی آدمی دوباره به جهان بر خواهد گشت؟!

در قسمت بعد به شما خواهم گفت منظور از عنوان " عشق کارما ندارد. " چیست؟!

* سوره ی نساء / آیه ی 79

اینکه بازتاب اعمال نیک به خداوند نسبت داده شده است، دلیل بر سرشت پاک آدمی است که از روح خداوند،‌ منشعب شده است.

سوره ی هود / آیه ی 114**

هجدهم آبان ماه نود و سه