درباره من
وجدان لقمه ی حلالی است که بر خوانِ هر نویسنده ای پیدا می شود، لیک این سفره ی دل که من اینجا گسترانیده ام، حلال و حرمت هر چه بر آن دست می یازید، بسته است به قدرت هضم معده تان!
خوش گوار شُربـــِ شعر است سرای من و خوش بزمِ نیوشیدن از هزار و یک شب، قصه ی ناگفته ی شهرزاد و شهزاده های ایران زمین!
این همه درک که نمی شود فراخ سینه ی برخی را از خواندنم و سنگ اتهام می شود به تردی خیال این روح!
این اندک که خوانده می شود از زبان نامتجانس من، و ترجمه می شود به هر زبان که گاه خار می شود در جان و دشنه فرو می رود در روان! ... مرا بس است که انگیزه ام قدرت پیدا کند تا نترسم از شکستن هر ناخن در خراش اندیشه های متجاوز!
آموخته ام که هر چه نوشته نمی شود را بنگارم و هر چه خوانده نمی شود بسـُـرایم.
به سرزمین سوزانِ حشایشِ تابو و سبز از شارشِ آفاق ناشناخته ،خوش آمدید.
حشایش: گیاهان خشک
شارش: حرکت پیوسته ی بارهای الکتریکی!
ادامه...
" باب الوفاء "
استفتاء:
مرجع دلدادگی!
... آخ! غذایم آویشن کم دارد، می روم خرید؛ استفتاء بماند بعد از نهار.
.
.
.
.
.
.
.
***
درد نوشت:
فقیه عاشق!
بانویی که از حلال یا حرمت ِ بوسیدن خال لبش، به وقت صرف غذا با معشوق، از شما سوال داشت، دیروز به زیر باران اسیدیِ یک شهوت ران، سوخت!
- فتوا:
بانوی عـَـصیدی* ! اگر تا دیروز، بوسیدنِ تو بر معشوق مستحب بود، ز ین پس واجب است؛ زن بوده ای نه ظن، که دلبریت از چشم بیافتد!
رساله ی دلدادگی / فقه عاشقی / باب الوفاء
واژه یاب:
*عصید : در هم پیچیده.
پنجم آبان ماه هزار و سیصد و نود و سه
" باب الحج "
"طواف نساء"
معبود
من
دیوار
توبه ات کجاست؟!
تا
سرشکن کنم هر معشوق را
در گذر
از وادی عرفات ت؛
محبوب
من
توبه ،
توبه ، توبه
در
هروله های نفست
که از
من به خشم آید!
مطلوب
من
جان به
قربان چشمانت
اگر در
مَشعـَرِ نظرت
پلک بر
پلک فرو افتد!
معشوق
من
حلقی
تازه کن
به خون
این قربانی
اگر در
محضرت تقصیر کرد!
***
استفتاء:
آیا بر
مرد جایز است که هرگاه استطاعت بخشش معشوقه اش را داشت، بلاگردان چشم هایش شود و
طواف نساء را به جا آورد؟
فتوا:
طواف
نساء از ارکان عاشقی است اما بر مردی که از بانویش به خشم آمده است، حرام است، هر
چند بانو جانش را قربان کند؛ مگر به سعی دوباره ی معشوقه در صفای بستر مرد.
رساله
ی دلدادگی / فقه عاشقی/ باب الحج/ طواف نساء
سی یکم شهریور هزارو سیصد و نود و سه
" باب الخلافة "
" احکام شریعت "
تو را به مشاعره می خوانم
جایی میانه ی سقوط غزل
آنجا که عاشق زبانش بلغزد!
" قافیه ای ردیف کن"
تو را به معاشقه می خوانم
جایی که آغوش این پیامبر
از مؤمن تهی باشد!
" بوسه ای نازل کن "
تو را به محاکمه می خوانم
در شهری که
شریعت چشمان تو
بدعتی بر مذهب من باشد!
" حجتی دلیل کن "
****
استفتاء:
آیا هر معشوقه که صاحب شریعت باشد، بدعت گزار محسوب می شود و محکوم به اعدام است؟!
فتوا：
در مسلک عشاق لامذهب، هر شریعت که از اندام معشوقه جاری شود، جرم محسوب می شود مگر اینکه بتواند، پیامبر خویش را مجنون کند؛ چنین زنی به جانشینی نیز سزاوارتر است.
رساله ی دلدادگی/ فقه عاشقی / باب الخلافة / احکام شریعت
بیستم مهر ماه نود و سه..(غدیر 93(