قسم به نون و قلم
که فطر
مبارک من است/
این
دیار
زنده
بلا ... مرده بلاست /
بانو !
شب
درازی کن ...
بر تو
واجب است
قامت
به إحیا ببندی /
نماز
تو
جوشنِ
عمر زمین است /
دو
رکعت به نیابت
جان و
جهان /
بر
نخواسته از سجاده ی نیاز
مُـصحـَف
عاشقانه های مرا
به سر
بگیر و بخوان: