"همسر تکانی"

یکی از بلاهای طبیعی شناخته شده در زندگی های متمدن امروزی، که هر ساله مصادف است با ایام خجسته و مبارک عید نوروز، پدیده ی همسر تکانی است!
این پدیده ی نوظهور و شگرف، ارتباط کاملا مستقیمی با تعطیلات پر خیر و برکت نوروز دارد! و کاملا بومی کشور های جهان سوم است و مصداق بارز آن ایران!
از آنجا که ما در رفاه مالی کامل به سر می بریم! و انتخاب های متنوعی در گذراندن تعطیلات سال نو داریم، از طرفی امکانات کافی برای سپری کردن این ایام در گوشه گوشه ی کشور چهار فصل مان فراهم است، درصد بالایی از همسران خوشبخت که زندگی سراسر شادی شان، ما حصل یک انتخاب آگاهانه بوده است، دچار تشتت آراء در "جمع دو نفره ی خویش" می شوند!
پر واضح است که در یک ازدواج ایرانی، یک بعلاوه ی یک برابر است با زن و شوهر به انضمام پدر شوهر و مادر شوهر و عُمّهاتُهم! و پدر، مادر، خواهر و برادر زن ارجمند و اگر جایی برای افاضه نظر باقی بود، فرزندان هم !
دقیقا به همین نشانه ی بارز است که ما نه برای سعادت خود و خوشبخت کردن انسانی دیگر، که برای جلب تایید خانواده و اطرافیان وارد مقوله ی ناشناخته ی ازدواج می شویم!- غافل از اینکه تا من و شمای نوعی، لبریز از عشق و دوست داشتن نباشیم، لبالب از مهرورزی و محبت و مهربانی، حق نداریم وارد حریم زندگی انسانی دیگری شویم! تا مبادا کمبود های عاطفی و روانی خویش را از روح و روان شریک زندگیمان، بمکیم!!!
ما ازدواج می کنیم تا داشته هایمان را به اشتراک گذاریم، خلاء های ناشی از تفاوت های جنسی مان را در کنار یکدیگر پر کنیم و عشقی پویا و مسری را بارور سازیم و این میراث سالم را در اختیار فرزندانمان قرار دهیم.-
درست همین جای داستان است که وقتی در یک برنامه ریزی ساده برای با هم بودن نه فقط به انگیزه که به تفاهم نیز نمی رسیم؛ به پشت سر بر می گردیم و نگاه می کنیم می بینیم ای دل غافل! چه مسیر ها که به اشتباه طی کرده ایم و چه زمانی بهتر از تعطیلات سال نو که نه فقط به خانه تکانی که به همسر تکانی هم بپردازیم و یک شبه تصمیم بگیریم از این فرصت عالی برای سر و سامان دادن به اشتباهاتمان و جبران مافات ، استفاده کنیم! و هر چه در تادیب و تربیت همسر گرامی تا به امروز از قلم افتاده است را تلافی کنیم!
و می شود آنچه که نباید بشود! ... علیرغم تمام دلایل موجه مبنی بر سنت های غلط نوروزی در دید و بازدید های کسل کننده یا شرایط نا مناسب برای داشتن تفریح و تفرج های راحت، واقعیت امر این است که پس از یک سال دوریِ زوجین از یکدیگر در گیر و دار زندگی روزمره، تعطیلات نه فرصتی برای استراحت که زمانی برای دیدن هر آنچه از چشم افتاده و از دست در رفته است.
تمام اختلاف ها و تنش هایی که به دلیل خستگی های روزانه و بی حوصلگی های ناشی از تکرار، به بهانه ی مهربانی و گذشت های غیر اصولی، لاپوشانی شده اند، به یکباره چون عقده های متورم چه در گلو و چه در سینه ، سر باز کرده و چون هیج یک از طرفین راهکار درست را در برابر این تخلیه ی روانی آموزش ندیده اند، فضای خانواده دچار یک هیجان لجام گسیخته می شود. مشکل زمانی حاد تر می شود که در روند دور هم نشینی های خسته کننده ی خانوادگی، آموزش شیوه های تربیتی زن و شوهر از طرف اقوام و دوستان، تنوع خوبی می شود برای نقل و آجیل محافل و گاهی اگر هم یکی از طرفین سعی در خاموش کردن این آتش خشم داشته باشد، دم دادن های شیطنت آمیز اطرافیان، بلای جان می شود.
ریشه های این آسیب خانوادگی به تعداد همسرانی است که تمام سال را نه برای خود که برای رضایت اطرافیان زندگی می کنند، است.
این موضوع به مذهب و فرهنگ و اجتماع خاصی محدود نمی شود. تا زمانی که همسران برای گذراندن چند روز تعطیلی، بیشتر نگران خشنودی والدین و اقوام خود باشند تا اینکه دلواپس تمدد اعصاب همسر (زن و مرد هم ندارد، همان اندازه که یک مرد خسته از فشار های شغلی و اجتماعی برای آرامش به خانه پناه می آورد، زن نیز برای تجدید قوا از هر چه بار روحی در نبود شوهر، توقع آغوشی گرم و بی دغدغه دارد)، همین آش و همین کاسه است.
گذشته از این که باید با شناخت کافی از خلق و خوی همسر، ظرفیت تحمل و پذیرش طرفین برای چند روز با هم بودن در تعطیلات – هر چقدر هم طولانی و عاری از برنامه های تفریحی – بالا برده شود، دانستن اینکه چطور باید طغیان احساسی و کنترل تخلیه های روانی طرف مقابل را مدیریت کرد نیز، از جمله راهکارهایی که می توان این تعطیلات ایرانی را با تنش کمتر و گاه با آرامش گذراند!
- تاکید بر ایرانی بودن این تعطیلات نکته ی خوبی است که از خود بپرسیم چرا آمار اختلاف های خانوادگی در تعصیلاتی چون کریسمس نه تنها کمتر است بلکه این روزها دلیل رفع اختلاف های بیشمار و بهترین روزهای سال برای ایشان است ؟! -
سخن آخر اینکه نه فقط در این برهه ی حساس عاطفی که در تمام موارد مشابه، باید به خاطر داشت که این هفته نه، هفته ی بعد زندگی به جریان عادی خویش بر می گردد پس
از این نوروز که گذشت اما از همین امروز بهانه های تلخ را از همسرتان، برای نوروز بعدی بگیرید. کافی است هنر گفتمان با یکدیگر را منهای تایید طلبی و حضور هر که در شجره نامه تان با شما
رابطه ی نسبی و سببی دارد را فرابگیرید! کار آسانی است اگر دلتان بخواهد دیگران شما در کنار همسرتان خوشبخت ببینند.

بگذریم! تعطیلات خوش گذشت؟!

امیر آمونیاک/معصومی
هفده ام فروردین یکهزارو سیصد و نود و سه

99