بانوی نارنج و بهار

 تصویر باران در صدا / یعنی：

سلام بانوی آفتابیِ من .
بغض ملیجک بر درخت / یعنی： 
 نرو همرا باد / چل گیسِ مهتاب رویِ من. 
اشک حریر بر شانه های پنجره/ یعنی：
 کجا جویم تو را/ رقاصه ی رعنایِ من  .
جا پایِ سرد شاپرک 
بر روی دامان نسیم / یعنی 
تجاوز کرده است/ یک خاطره از خوابِ من .
لرزِ تنِ هر سایه ای/ در زیر و بم های سکوت 
یعنی صدای بوسه ات/ وهمی شده در جانِ من .
بانوی نارنج و بهار / بانوی عطر پرتقال 
این شعر یعنی پلی 
از فصل سبز دلگشات / تا قلب دل تنگیِ من.

امیر معصومی/آمونیاک
فروردین نود و چهار