" عروس مردگان "

مرا ببوس...
لبهایم را
زخمه بسته است از نبوسیدنت !

دستهایم را
کویر زده است از تب و تابت !

پاهایم را
تاول زده است از آمدن و نیامدنت !

تنم را
سوخته از گر گرفتگی های خواستنت !

چشمانم را
کبود شده است از ندیدنت !

مرا ببوس در تابوت انتظار ...

هان!
ای عروس مردگان ...
زنده به گوری ... کابین/ مهر تو بود
عندالمطالبه دادم ت !

حالا
رخت نجابت ت را
بی ترس از آخرت ت در آور!
خواهی دید
بهشت در آغوش من است ...

امیر آمونیاک/معصومی
1393.4.4